Ako ang taong iisa lang ang katext araw-araw. Pero noon kahit sino lang ang nakakatext ko, kahit hindi ko pa kakilala. Kahit iisa lang ang katext ko, nakakatanggap pa rin naman ako ng mga text galing sa ibang tao, yun nga lang malimit nalang akong magreply o sumagot sa mga text ng iba.
Isang araw, katext ko yung taong araw-araw kong nakakatext. Umaga pa lang magkatext na kami. Okey kaming nag-uusap sa text, masaya kaming nagkukwentuhan, minsan din ay nagkukulitan pa sa text, ngunit dumating na lang bigla ang hindi ko inaasahan. nag-away kaming bigla. "Bakit?", hindi ko rin alam. Nagtext lang naman ako ng isang quote sa kanya at doon na nagsimula ang lahat. Nagkakasagutan na kami ng masasakit at hindi magagandang salita sa isa't isa.
Nagsimula iyon ng hindi pagkakaintindihan. Natigil ang pag-uusap namin sa text. Ilang oras na ang lumipas wala pa rin akong natatanggap na text mula sa kanya. Hapon na, tinignan ko muli ang aking cellphone, nagbabakasakaling nagtext na siya sa akin, ngunit wala pa rin pala. Gumabi na nga sa araw na iyon, ang hinihintay kong isang text ay wala pa rin.
Makalipas ang ilang oras...
Tumunog ang cellphone ko. Unang una kong reaksyon, napangiti ako. Medyo kinakabahan man sa mababasa ko, excited na akong mabasa ang text na iyon. Binuksan ko na nga ang natanggap kong text. At nung nabuksan ko na, parang gumuho ang mundo ko sa natanggap ko. Nawala ang mga ngiti ko at ang pagkasabik na mabasa ang text. Nabadtrip, nainis at nairita ang mga naramdaman ko sa pagkakataon na iyon. Sus! GM lang pala.
( Hindi sa lahat ng pagkakataon dumarating ang gusto natin dumating. Kaya't huwag masyadong umasa dahil baka matulad kayo sa akin na umasa sa wala. )
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento